k/ah be zaman anlamadým ne zorun var benimle dost’tun düþman kesildin birden bire ne güzel anlaþýyorduk ben gençken seninle
sarýlýyor’dun paçama da geçmek bilmiyordun hýzlanacak yerde duruyordun emellerime koþarken inan beni çok yordun
k/ah be zaman ne oldu da hýzlandýn þimdilerde ak saçlarýma kýrýþan yüzüme mi bozuluyor’sun neyime alýndýnda koþuyorsun söyle niye susuyorsun
k/ah be zaman ben de biliyorum sona yaklaþtýk evvelim den uzaklaþtýk hani seninle dosttuk arkadaþtýk
dur biraz nefesleneyim dur çekme çekiþtirme sürükleme biraz daha mutluluk göreyim
k/ah be zaman vefasýzsýn sende eski dostlarým gibi yel gibi estin düþ gibi geçtin görünmeye baþladý yokuþun dibi
getirdin sonunda beni de bir daha çýkamayacaðým iniþe biraz yavaþ ol bari bu zor iþe itekleyip durma arkamdan çaresiz ve isteksizce ben de uydum bak bu dur duraksýz gidiþe
k/ah be zaman beni duymuyorsun belli elinden de bir þey gelmiyor durmuyorsun duramýyorsun
k/ah be hem dost hem düþman zaman hýzýn artý iþaretler çoðaldý son istasyona varýþ ne zaman
Sosyal Medyada Paylaşın:
Temel Atay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.