Mürekkep kokulu odamýn, Tek misafirisin sen Benim mahçup yalnýzlýðým...
Hatýrlar mýsýn? Seninle çýkardýk geceleri Kaf daðýna Ben hayali yaþardým sen beni izlerdin Derdin bana hep "Gerçeði yaþayan sensin."
.........
Bu gün yine gerçekti, Gerçekler benim karanlýðým... Ýstemem gerçeði ,ben hayali yaþayacaðým. Haydi! durma öyle gerilerde, Bak yine karanlýktayým.
Bana yoldaþlýk et bu gece, Birlikte Kaf daðýna çýkalým. Beni yalnýz býrakma! Uzat ellerini bana , sen sadýk dostumsun, Benim garip yalnýzlýðým... ELÝF PEKEDÝS
Sosyal Medyada Paylaşın:
ELİF PEKEDİS Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.