KIZILCIK ŞERBETİ

Ben ki ateþten harlanmýþ acýnýn kýzýlcýk þerbeti...
Yalnýzca yüreðimi sevdiðim anlasýn diye mavi´yle yoðurmuþum.
Gökyüzüne bulamýþým hamurumu.
Güneþimle açmýþým.

Kapamýþým kulaðýmý baþka bir söyleyene.
Yasak etmiþim dilime ondan baþkasýnýn adýný.
Kör etmiþim yokluðunda gözlerimi.
Kor’a çevirmiþim yangýnýnda yüreðimi.

Ben ki özlemimi þifa diye acý acý içen, katlanýlmaz acýlara gem vuran...
Var mýdýr senden ötesi deyip gidemediðim yarýnlarým.
Ben ki bütün noktalama iþaretlerini senin için yýkan...
Noktayý klavuzundan silen.

Sensiz hayat, lenssiz hayat.
Görüyorsun ama hep bulanýk hayat.

Sen ki bana þiirler yazdýran adam...
Git! Diyemedigim hiç gelmeyen sevdiðim.
Sen ki hep böyle kalacak olan, yüreðimin sahibi...
Sen hep böyle kal.

Hep bende kaldýðýn gibi kal ve gitme yüreðimden öteye.
Gelmesende olur dediðim kainat bakýþlý sevdiðim.
Acýsýna da sevincinede ortak olduðum.
Ýçime katlayýp düðümlediðim, hiç kopmayan baðým benim.

Sen ki adamlarýn en güzeli...
Sen yüreðimde hiç açmadan solan adamsýn.
Sen ki paramparça aþklarýn tek sýðýnaðý...
Sen sevebileceðim tek adamdýn.

Sen ki sondun sevdiðim...
Benim sonumdun.
Bizim soluðumuzun,
Hiç bitmeyen sonuydun sen...

♥♥♥
Sosyal Medyada Paylaşın: