Gecede, gündüzde, kýþta, baharda, Yapraklar solsa da, açsa da zamanla, Olmadý böylesi bir aþk yaþattýn beni rüyada, Beni benden alan kömür karasý gözlerindi.
Her vakit canýmda, kanýmda,damarýmda oldun, Vefasýzlýðýmla ha güldün, ha sararýp soldun, Kim ne derse desin yýlmadýn yanýmda durdun, Beni benden alan sevgiyle dolu yüreðindi.
Aþk dedim aþkýn en güzeli buldum, Haklýsýn bazen har vurup harman savurdum, Nerede hata yapýyorum diye kendime sordum, Beni benden alan yüreðimi daðlayan sözlerindi.
Zafer Özcan-(26.03.2015)
Sosyal Medyada Paylaşın:
BELALIM532 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.