BEN HALDEN ANLARIM

Aþýðým, aþýk olan gönüllerden anlarým,
Konuþurken titreyen, o ellerden anlarým.

Vuslat haberi alan, yüzlerde güller açar,
Gamzeli yüzde açan, o güllerden anlarým.

Firkatte susar diller, dut yemiþ bülbül gibi,
Vuslatta nasýl þakýr, o dillerden anlarým.

Sevdiðinden ayrýlan, genç yaþta ihtiyardýr,
Hiç bir þeyden zevk almaz, o hallerden anlarým.

Cânanla can buluþur, iki ateþ, kor gibi,
Firkatte söner ocak, o küllerden anlarým.

Yar kokusu gül gibi, uzak ta olsa gelir,
O kokuyu getiren, o yellerden anlarým.

Yardan ayrýlan gönül, sanýrsýn sahra çölü,
Kupkuru, yanar kumlar, o çöllerden anlarým.

Hepsi geçmiþtir baþtan, çok gözyaþý dökmüþüm,
Yar uðruna akmýþtýr, o sellerden anlarým.

Sazý elinde Ýsa, coþmuþtur yar yanýnda,
Ayrýlýkta ses çýkmaz, o tellerden anlarým.
Sosyal Medyada Paylaşın: