ve geçip giderken hayat takvim yapraklarýnda býraktýðýn izlerine aný dedim ben... her yýl o günlere denk günlede andým en son nerde öptümse seni orayý en son nerde tuttumsa elini orasý ilk nerde baktýmsa görmemiþim gibi gözlerini gözlerin bir yana ellerin onlar da bir yana.. ben saçlarýndayým sen ona bak... bakýþlarýn dahil.. gözlerin hariç olur mu hiç deli saçmasý.. iþte böyle aradým aynalarda kýrýlarak çoðalan yüz çizgilerimde iþte o takvim yapraklarýndan bana kalan aný dediðim izler bu çizgiler... birleþtirirsem günün birinde bir tesadüfü çizecek iþte o gün o teadüf süsü verilmiþ kader son cilvesini yapsýn bana.. budur diyeceðim "mutluluðun resmi"saat sabahýn bilmem kaçý bilmem kaçýncý kadehte balýk olmuþumdur "sende"leyerek kalkýp bir yaprak daha koparýrým takvimden... iyi günler...
Sosyal Medyada Paylaşın:
tunahan kartal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.