Sanýyorsun ki sen, Gittiðin an unuturum. Sanýyorsun ki, sandýðýndan ibarettir durum.
Sevinçtir sensiz sabahlar, Sensiz de Güneþ doðar sanýyorsun. Kalbimdeki yerine Baþkalarý sýðar sanýyorsun. Ganimet bilirim geceleri, Sarýlýr da sen gibi niceleri… Yüreðimde harlar, Gözlerimde ýþýðým, Yýldýzým, sönmez sanýyorsun. Yine dört mevsim, dört döner baharlar, Sensiz de gülistan gönlüm, Çöllere dönmez sanýyorsun.
Sanýyorsun ki; Varlýðýn da yokluðun da bir… Sanýyorsun ki; Sensiz de sultandýr bu fakir.
Baþýmý yer bilesin, Alýp baþýný bu hesapsýz gidiþin, Hesabý var unutma, ahirette her iþin, Aþk diyarýnda deðilse, sensiz kalbin meskeni, Taammüdten yargýlar, ilahi adalet seni,
Sanýyor musun ki sen, ölmem, Sanýyor musun ki seni katilim bilmem…
Gel gitme! Can dayanmaz ahýma, Gel söz dinle, Gel girme günahýma…
HâLimce…
Sosyal Medyada Paylaşın:
halimkok Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.