Bir Türk Dünya’ ya bedeldi, düþeni tutan tek eldi, Zalime baþ eðmektense, ölmek bin defa güzeldi. Doðruluk ve dürüstlüktü, adaletti Türk’ ün Vasfý, Ne ahmaktý, ne aptaldý, nasýl bir oyuna geldi.
Çalýp çýrpmak yoktu bizde, haram yoktu midemizde, Ýsraf etmezdik suyunu, abdest alsaydýk denizde, Allah’ ýn bilirdik mülkü, kölesi deðildik malýn, Soframýzýn sahibiydi, aç komþu da, kimsesiz de.
Fakirlik ayýp deðildi, boþ yatmaktý ayýp olan, Zekâtýný ayýrýrdý, cebi bereketle dolan, Paylaþmak esastý bizde, kurban olan nefsimizdi, Alnýmýz hep tertemizdi, buydu bize miras kalan.
Ayýplanýr, kýnanýrdý, kýçý baþý oynayanlar, Tek dünya için çalýþýp kazanmaya doymayanlar, Adam kayýrmak ta neydi, adam gibi adam olsun, Ýnsan yerine konmazdý vicdanýný duymayanlar.
Ha kapalý ha açýktý, hep anamýz, bacýmýzdý, Bilirdik haram, helâli, iman tek ilacýmýzdý, Yan gözle bakmazdýk ki biz, ha türbanlý ha türbansýz, Allah diyerek kandýrdý, iblis içimize sýzdý.
Baharlar zahirde þimdi, gönle düþmüyor cemremiz, Böyle mi öðretti bize, Mevlâna-Yunus Emre’ miz. Veli’ ler yurdu vatanda, Allah cc. Dostlarýyla dosttuk, Gereksiz görülür oldu, artýk Hacc’ ýmýz, Umre’ miz.
Bir gökkuþaðý gibiydi, rengârenkti her yöremiz, Ayný Allah (cc), ayný Kitab, HAKK’ çaydý bizim töremiz. Gönül yýkmak yoktu bizde, hepimiz din kardeþiydik, Bizden dost olurdu bize, birlik olmaktý çaremiz.
Sormuþ mu bu güne kadar, Alevi, Kürt, Çerkezimiz, Yurdumuz neresi bizim, hangi milletteniz kimiz? Ülkemiz bir, ülkümüz bir, Bir Al Sancak’ ýn uðruna, Girmiþ topraðýn baðrýna, hepsi bizim þehidimiz.
Hüzünlenme, mahzun olma, çatma çehreni Al Sancak, Tütüyor henüz sönmedi, yurdun üstünde kaç ocak, Böyle kara günleri biz, ilk kez görüyor deðiliz, Tarih iyi bilir bizi, olan bir daha olacak.
HÂLimce… 19.06.2010 – 14:15 Sosyal Medyada Paylaşın:
halimkok Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.