Aşkın hazzına erdim

Akýyorum, su gibi bulutlardan topraða
Bendime sýðamadým, selden sonra taþarken.
Yaðdým, bir sevda oldum, güller açan o baða
Hazzýna vardým aþkýn, damla damla düþerken.


Kifayetli olmazdý konuþmayan dudaklar
Can atarken benlikler beraber biz olmaya.
Belki þahit olurdu, saçlardaki o aklar
Heceler koþar adým, can veren söz olmaya.


Duygular darmadaðýn, her biri bir tarafta
Akýl göðün arþýnda, gönül talihe dargýn
Bu gün özüm bulanýk, aklým kaldý arafta
Dünya çöktü omzuma, ruhum o kadar yorgun.


Gönül hazza ererken koyu mavi bir düþte
Aklýma daldý birden, kedersiz çocukluðum.
Dünyanýn tüm huzuru, demetlenir gülüþte
Kim bilir son nefeste, anlaþýlýr yokluðum.


*Ahmet Moran*


Sosyal Medyada Paylaşın: