çirkinleþtiren ümit yýkýklarýyla. sessizlik, içimde tahrir... -ben bir öleyim, beni çok seveceksiniz- sen de...
dudaklarýmda mavi artýðý bir cümle gitsem bir nehir serencamýnda içimde ertelenmiþ martlarýn kýrgýn yaðmurlarý nisana duacýyým gel...
gözlerinin saçaðýna sýðýnan kalbim pür-âmâl çam kozalaklarý hiç iþte gebr kibrit, bu senin gözlerin...
ben uçurum bakýþý sabunu söz tellak çatlayasý sabýr hýnca hýnç kekeme çare eli kolum bencil siyah bir gülüþe atýlmýþ çentik hengamesi üstüne devrilen kalabalýk memnun deðilim, hiç memnun deðilim insanlýk zaafiyetim, ellerine bakmak
kibir arýnma ayinlerim kalemden kelama ben bu kadarým gerisi sen
yukarýda da söylediðim gibi -ben bir öleyim, beni çok seveceksiniz- sen de...
Sosyal Medyada Paylaşın:
_ayfer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.