ilk hanýmýn babasý memur gitmiþ bilmen nere orada evlenmiþ bilmem nereli ile; kendi bilmem nerede doðmuþ, biz memuriyet de tanýþtýk, þimdi baþka yerdeyiz, anasý babasý kendi her biri ayrý bir yerde biz nereliyiz,… nereye gideriz þimdi çocuklarýn her biri ayrý bi yerde dünyaya geldi, her biri ayrý bi yerde okudu, þimdi her biri ayrý tece-millet de memur oldu zorr be! ……… insan kendini bir yere ait hissetmez mi yahu! ….
uzaklardan gelmiþ, üç-beþ kiþiyle kalkan bir cenaze, kendi baþýna avunan çocuk ak sakallý bir ihtiyar, yaþlý bir kadýn bir gurbet türküsü bir çocuk aðlamasýn bir bebek yüzü
alýr götürür beni çocuklarýna ana-baba olanlar gibi dünyamý doldururu bin endiþe kahrederim her þeye.. kadere, talihe gelmiþe geçmiþe ooff off.. of be!
Fotoðraf Metin Seyhan
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.