AŞK KÜLÜNDEN DOĞACAK

Kuru fidan gibiyim, ne dal kaldý ne çiçek
Mevsimler deðiþse de gönülde kar yaðacak
Helal et sen hakkýný, haydi elini de çek
Nefesim bitiyor bak, ömür beni saðacak…

Hazan yapraðý gibi, savruldukça savruldum
Gün/eþ oldu geceye, hasretinle kavruldum
Kurþun oldu yokluðun, canevimden vuruldum
Ýki yürek bir beden, kabre nasýl sýðacak…

Hayalmiyim düþmüyüm, ne varým ne de yokum
Kimine az gelmiþim, kimine göre çokum
Geçin bunlarý beyler, boþ hayallere tokum
Ne ummanlar geçtim de, dere beni boðacak….

Kendime hayrým yok ki, öylesine yaþarým
Gece gündüz fark etmez, saatleri þaþarým
Ýnancým var gelirsen, her engeli aþarým
Hayat yeniden baþlar, söz gönüle deðecek…

Fýrtýnalar eser be, sen bir kere gülümse
Kara göründü artýk çektiðimiz zulümse
Sensiz yaþamak neymiþ, eðer sonu ölümse

Baþým gözüm üstüne, Aþk külünden doðacak…
Nefesim bitiyor bak, ömür beni saðacak…..




Osman AVCI




Sosyal Medyada Paylaşın: