Sararýp solmayan son resmin elimde.. Dertleþiyoruz, Kah gülümsüyoruz, Kah hüzünleniyoruz iþte.. Yýllara meydan okuyoruz adeta, Ara sýra anýlara dalýp gidiyoruz, Bende ki yokluðunu bilircesine.. Usul usul anlatýyor gözlerin sonra, Her uçsuz bucaksýz özlemlerin sonu mutluluk, Her gözyaþýnýn bir sevinç olduðunu.. Vakit hayli geç oluyor, Biz hala dizdize sohbetin en koyu faslýndayýz.. Ne çok þey biriktirmiþim meðer, Halbu ki; Her gün sonu gerçeðe yakýn hayalinleyim.. Yine veda zamaný geldi iþte, Buruk da olsa her gece sensiz, Tan yeri aðardýðý an da seninleyim.. Hep o SON RESMÝNLEYÝM.. . S.K. 22 MART 2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
SezeNK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.