KÖY ÇOCUĞUYUM
KÖY ÇOCUÐUYUM
Tozlu yollar, daðlar, özlüyor beni
Ben þu toprak kokan köy çocuðuyum
Kararmýþ güneþten, esmerdir teni
Ben þu toprak kokan köy çocuðuyum
Daðlarda kendini, özgür hisseden
Taþlarla oynayýp, derede yüzen
Arkadaþlarýyla, beraber gezen
Ben þu toprak kokan köy çocuðuyum
Koyunu ,kuzuyu ,çayýra süren
Börtüyü, böceði ,yakýndan gören
Ekmeði elinde, peynirle düren
Ben þu toprak kokan köy çocuðuyum
Sabahleyin kalkýp ,tarlaya giden
Buðday baþaðýný ,kavurup yiyen
Her zaman, her yerde, doðruyu diyen
Ben þu toprak kokan köy çocuðuyum
Kýþýn kýzak kayýp, daðlardan aþan
Baharda nevruzla, çiðdemle coþan
Yaz gelince oradan, oraya koþan
Ben þu toprak kokan köy çocuðuyum
Âþýk çýnar köye, özlem duyunca
Bir sofrada ,hep beraber doyunca
Gezmek ister, bir ýrmaðýn boyunca
Ben þu toprak kokan köy çocuðuyum
Celaleddin ÇINAR(AÞIK ÇINAR)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Celaleddin ÇINAR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.