ÖLMEK

Ölmek;
Ölmek istiyorum, bir dað baþýnda,
Yalnýz yaþayan aðaç misali.
ilkbahar yaðmuruyla ýslansýn bedenim.
Toprak kokusuna gark olsun.
Çimenler çýksýn üzerimden renk renk.
Kýrmýzý çiçekler büyüsün boy boy.
Düz olsun daðlar, düz olsun yerler,
Rüzgar essin baþucumda, otlara vursun.
Benimle gelen ne varsa,
Hepsi burada dursun.
Yattýðým yer;
Issýz bir ovaya baksýn,
Geniþ düzlüklere açýlsýn pencerelerim.
Uçan kuþ cývýltýlarý, küçük pýnarlar!
Sarý çiçekler sallansýn rüzgârda.
Baþucumda birkaç yosunlu taþ olsun,
Bin bir renkli kelebek yorulup ona konsun.
Mezarým kucaklaþsýn doðayla… el ele versin.
Geceleyin yanýma derviþler gelsin.
Selam verip hasbihal edelim,
Bilinmez bir yoldan hakka gidelim.
Uzaktan yollar görünsün,
Tozlarýnda hayat olan.
Dertli türkülerle kervanlar geçsin bir bir.
Kimseler bilmesin beni,
Kimseler duymasýn beni,
Baþucumda açan mor menekþeden baþka.
Bir gün yolunu kaybetmiþ bir güzel uðrasýn baþ ucuma,
Aðlasýn…aðlasýn…
Feryadýndan koca daðlar aðlasýn.
Baþýný koysun topraðýma.
Uyusun.
Rüyasýnda gördüðü masum çocuk büyüsün.
Þimþek çakar gibi,
Üflerse bir gün Ýsrafil Sur’a…
Boz atlý yiðitler gibi,
kalkýp gideriz mahþere.
haftalar, aylar, yýllar geçer
yar! yârin derdine düþer.
Ham meyva bir gün dalýndan düþer.
Temizlenir her yer kalmaz bir köþe.
Ýþte o zaman kavuþuruz
Bizi bekleyen herkese.

Celaleddin ÇINAR
(AÞIK ÇINAR)

Sosyal Medyada Paylaşın: