Tut ellerimi SEVDİĞİM
yadim
Tut ellerimi SEVDİĞİM
Tut ellerimi s e v d i g i m
ben sadece sende böyle zaaflaþýyorum
Yalnýz sende güçsüzleþip kýrýlýyor direncim
Ve en zayýf yaným sen oluyorsun
Tut ellerimi s e v d i g i m
Gözlerinde eriyorum
Ýlmik ilmik dolanýp
Kopuyorum saçlarýna küsen uçlarýndan, tel tel
Degmeye dursun o kirpiklerin,bir kere nazarýma
Hüzünlerime savaþ açan
O kýlýçtan keskin
Aklýmý esir alan
Can yarasý, kirpiklerin
Kaybolurum karasýnda, dertlerimden...
Bilmeye dursun,sevdigimi
Vehmimde gardiyan yüzlü, aldýrýþsýz düþüncelerin
Pusu kurar ellerin, ellerine
Unut diye ellerimi
Yüzünden bile gizler, hislerini
Aynalara küstürür, gözlerini
Avutur mu baþka eller ellerimi
Ellerin dýþýnda diner mi yüregim
Yalnýz ellerin;
Kaderin yüregime sardýgý o ellerin.
Bilse yüreðin
Kýrmaz mý o aynalarý
Koparmaz mý,
imkansýzlýgý cesaretlendiren,
Yollara demir parmaklýklar döþeyen,
Vuslata hasret býrakan
Þu kendini bilmez
Hatsiz,fütursuz
Ellerinde,düþüncelerini bogazlayan
Þu mesâfelerin parmaklýklarýný
Kopartýp atmaz mý;
ellerin...
yüregin...
Tut ellerimi s e v d i g i m
Ben yalnýz sende yitiyorum böyle
Eriyip kayboluyorum,bu düþüncelerde
Sýkýþýyorum kelimelerin arasýnda
Sýzýp kalýyorum satýr köþelerinde
Sensizlik vurdukça hisligime
Donup kalýyor ellerim...
Yüregim...
Tut ellerimi s e v d i g i m
Tut!
Ellerimizi mahkum etmeden çaresizliðe
Yüreklerimizi esir etmeden mesafelere...
Geçip gitmeden birbirimizden öyle sessizce
Tut ellerimi, býrakma hiç sevdigim
Ellerinde gizledigin yara beredir,yüregin
Kýymetli ellerini uzat,sarsýn ölesiye ellerim
Býrak! sýzlayan yaralarýný dindirsin yüreðim
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.