son þiiri de karaladým reis yarýn hangi istasyondayýz bilinmez vagonlara doldurdum dertleri, yürüyorum yine kutuplara doðru.
dur dost bildiðim þu han soðuðunda yudumlayalým iki bardak çayý han duruyor biz yolcu el ayak çekildi geceden son defa bakayým yüzüne Yaradanýn aþkýyla.
bulanýk suda kulaç atmak zor hayat felsefeyle ölüm arasýnda- çizik kuru topraða yaðmur yaðar þiir yazýlmaz reis
tüter burnumuzda tazeliðin iç güdüsü bir sevgidir sevdadýr bizim ki reis.
Sosyal Medyada Paylaşın:
karbulutu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.