Sen Olmayınca

Derdinle baþ baþa býraktýn beni;
Bu yara sarýlmaz sen olmayýnca.
Fizana gitsen de bulurum seni;
Burada durulmaz sen olmayýnca

Gönlüm viranedir, yüreðim yanýk
Aþkýna mahkûmum, sevmekten sanýk
Þimdi, aklým, fikrim darmadaðýnýk
Bir daha derilmez sen olmayýnca

Kem gözlüler, bize nazar ettiler
Deldiler sinemi gözer ettiler
Canýmdan, tenimden bizar ettiler
Hatýrým sorulmaz sen olmayýnca

Sensiz geçmiyor ki, seneler aylar
Gözyaþýmdan coþtu ýrmaklar, çaylar
Benim olsa no”lur yatlar, saraylar?
Bu yuva kurulmaz sen olmayýnca

Aslanýn yurduna çakal getirme
Pençeleri yüreðime batýrma
Aramýza karaçalý bitirme
Murada erilmez sen olmayýnca

Baykuþlar tünerse gülün dalýna?
Acýmazlar yeþiline, alýna
Ýnat etme, gel salýna salýna
Menzile varýlmaz sen olmayýnca

Her yandan daralýr sýkar dört duvar
Her günün sonunda yine gece var
Ayrýlýk sürerse mahþeri kadar
Davamýz görülmez sen olmayýnca.

Mehmet Postallý / 2015


Sosyal Medyada Paylaşın: