Sakın Kanma Ha!
Nice hükümdarlar býrakýp gitti,
Þöhrete, makama, mülke kanma ha.
Varlýklý maðrurlar eridi, bitti;
Dünya malý bana kalýr sanma ha.
Hiçbir kimse ortak olmaz zarara.
Dostlar uzaklaþýr, düþünce dara.
Hakkýn olaný al, helali ara;
Haksýzlýk yapýp da, mala konma ha.
Kof kiþiler kötülükte yarýþýr
Kapanmýþ yarayý devamlý kaþýr
Ýþine geldiði gibi konuþur!
El sözüne aldanýp da, kanma ha.
Doðru söyleyene kýzýp, darýlma
Zalimin zulmüne baþ eðip, yýlma
Haktan, adaletten zinhar ayrýlma;
Ýnsaflý ol, hep kendine yonma ha.
Asaletli olan, ahdinde durur
Sonradan görmüþler, görgüsüz olur
Bir iyilik yapsa, bin kez söz vurur;
Muhannetin pis suyunda yunma ha.
Onurunla yaþa, hak yoldan þaþma
Çirkefe, fitneye, þirke bulaþma
Kendini iyi bil, haddini aþma!
Rabbimizden gayrisini anma ha.
Mehmet Postallý / 2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Postallı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.