geçmiþe yürüdüm ýssýzda yollar karlý kaygan kurt çakal her yan bir ara kulak kabarttým dipsiz kuyudan gelen akustik anofordu sanki adeta bir yýldýzýn karanlýða imza atmasý gibi dur mu diyordu yürümü bunca yükle gidemezsin nefeslen bari yer gök mahþermi mahþer piyesini oynuyorken mecali yok kipriklerin müsade etmiyor seyre bedenimin hücreleri laktik asit yüklüyordu habire ahval-ü hal-i iþte öle ne garip demi
geçmiþ muhasebedir yüzleþmek istenmesede
bak dinle!
demiratmýþ limada, kaderine terkedilen vapur filikalarsa saðýnda solunda cankurtaran kambur eðer; anlatmak isteseydi yaþlý bu maðrur dile gelseydi bilmem kaç gros tonluk yoksul
þuydu diyeceði
bunca yükü çeken ben! çýlgýn dalgalarda gövdemi siper eden ben dümeni hep kaptana verdim mecburen ara sýra üzdüm tamam ben cangüvenliðiniz içindi istedim yakýt ve bakýmý o yüzden
deðilmidir bu ?
nasýlda benziyor sorgulanamayan insanoðluna þu çýlgýn dalgalarýn dövdüðü ama o demir yýðýný ahval-ü hal-i iþte öle ne garip demi
Geçmiþin labirentleri hep tuzak sanmaki çýkarým, deðil benim için bu fak geldin dünyaya hesap vermeye istersen bir bak çýkart bakalým borçtan alacaklarý ne kalýr geri bir hesap varken orada neden yaparsýn seni zora sokacak hesaplarý ahval-ü hal-in iþte öle ne garip demi
Mustafa YILMAZ (sertesenyel) 2015/Ankara Sosyal Medyada Paylaşın:
sertesenyel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.