KURŞUNUN SON TÜRKÜSÜ

KURÞUNUN SON TÜRKÜSÜ


Kurþunun son türküsü
Son nefesiydi mevzilerin
Yüklemiþken göçünü kara gün
Bulutlar daha da aðýrlaþtý
Havada çarpýþýrken mermi mermi
Yaktý sineleri alev alev
Kurþunun son türküsü
Çanakkale’de mahþeri yaðmur


Kurþunun son türküsü
Yüz üstü devrilen bir çýnardý
Çekirge sürüleri geçip giderken
Sayfalar yazamadý o günü
Kalemler suskun
Bayýrlar özlerken deli poyrazý
Çocuklar býraktý oyunu
Çayýrlar büyümedi esaretten
Süt vermedi koyunlar
Bir yaðmur indi bulutlarýn iniltisinde
Kurþunun son türküsü
Çanakkale’de mahþeri yaðmur




Kurþunun son türküsü
Hoyrat kalan bir mevsimdi
Yaralý bir gündü on sekiz mart
Çiçeklerin göz yaþýyla büyüyen
Yeryüzüne çömelmiþ kara gökler
Yitirdi yaðmurdan çocuklarýný
Kurþunun son türküsü
Çanakkale’de mahþeri yaðmur



Kurþunun son türküsü
Tipiye borana karþý asi
Sargý tutmaz bir yaraydý
Gözler gözleri yitirdi aramadý
Doktorlar bakamadý
Bir kanlý sayfaydý hayat dedikleri
Kurþunun son türküsü
Çanakkale’de mahþeri yaðmur




Kurþunun son türküsü
Geçti candan cana bir yel gibi
Yanaðý deldi geçti bir sel gibi
Dudaklarda son fýsýltýydý
Ayrýlýklara yaðýyordu
Gözleri açýk gidenler vardý
Geride ne kaldý bilemedi gelenler
Yýrtýldý gökyüzü ve daðlar akmaya baþladý
Düþüyordu saðnak saðnak
Kurþunun son türküsü
Çanakkale’de mahþeri yaðmur

Sosyal Medyada Paylaşın: