Gün gelir kim bilir belki bütün renkler mora döner Zaten hüznün iligi morda sakli olsada, hepsi ona hasret duyar En asil siyah en saf beyaz bile avutmaz insani Renkler degildir bu secimin asli Insan herzaman sezemez gördügünü, ve herzaman mutluluk getirmez beyazin küstah safligi Her soguk kasim günü yüregini saran rengi düsün Ve onun sende actigi yarayi Ama sakin hüzünlenme cünkü sadece morda saklidir o aradigin duygu Kac kacabilirsen... Ama unutmaki arkana baktigin an biter bu kacis Her yüregine yenik düstügünde basladigin yere dönersin Farkinda olmasanda kazandigin herseyi yitirirsin Kücücük dünyanda sadece birtek gökküsagi kalir, oda en kuytu sevdandir Morda hapis hüzüntablosuda, iste ondan sana armagandir... Sosyal Medyada Paylaşın:
yagmur64 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.