MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

ÇANAKKALE
Şenay

ÇANAKKALE


Ey! Benim Mehmet’inim güreþ tuttuðu minder
Sen zaferle taçlanmýþ gizimsin Çanakkale
Al kan ile yýkanmýþ taþý topraðý elmas
Sen benim en aydýnlýk yüzümsün Çanakkale

Yedi düvel düþmaným dost bildiklerim hasým
Bin yýl geçse dün gibi tazedir benim yasým
Otuz iki omurum elim, ayaðým, kasým
Sen gövdemi taþýyan dizimsin Çanakkale

Nice yiðit ebedi uykuya yatmak için
Yýldýzlar sana aktý sinene batmak için
Mehmet’imin tenini örtüp kapatmak için
Zümrüt varaklý ipek bezimsin Çanakkale

Mehmet’imin yanýnda bir Allah bir umudu
Korkusu ölüm deðil “ya kaybedersem yurdu”
Bu amansýz çatýþma tam dört buçuk ay sürdü
Sen kýyamete tanýk gözümsüm Çanakkale

Yarý aç, yarý çýplak, topsuz, tüfeksiz, atsýz
Üstüne güneþ yaðdý Yarab, býrakma tahtsýz
Koyun koyuna uyur, masum üç yüz bin bahtsýz
Sen benim kahramanlýk tezimsin Çanakkale

Dað gibi Koca seyit ateþleyip havaný
Düþman fýrkateyni’nin parçalandý tavaný
Tek bir onbaþým yetti akýtmaya sývaný
Sen namerde açtýðým izimsin Çanakkale

Gazi paþa sýrtýný tabyalara yaslayýp
Ertuðrul, Seddülbayýr Kumkale’de üsleyip
Nusret mayýn denizi bir gecede süsleyip
Sularý tutuþturan közümsün Çanakkale

Doðrul þehidim yerden göðsüme koy baþýný
Gel uzat kirpiðini sileyim göz yaþýný
Güneþ saygýyla doðar öper mezar taþýný
Sen benim hazin türküm sazýmsýn Çanakkale

Ýçimi parça parça kýyar gördüðüm resim
Kalk yýrtýlsýn bu toprak sana aksýn nefesim
“Ya istiklal ya ölüm” diye gürleyen sesim
Sen cümleye sýðmayan sözümsün Çanakkale

Ah! Bakýþlarý yerde hüzünlü gelinim ah!
Hangi bakire gördü böyle görkemli nikâh
Çal þefim, inlesin arþ, makam vatan-i yegâh
Sen kýnasý çýkmamýþ kýzýmsýn Çanakkale

Düþmanýn ýsýrýðý sol omuzumda sancý
Bu benim öz vataným ne iþin var yabancý ?
Emanetim mukaddes göz kulak ol be hancý
Sen her gramý altýn tozumsun Çanakkale

Ey! Dünyanýn diz çöküp aman dilediði yer
Ey! Benim þehidimin onur bilediði yer
Mitralyözün kan kusup insan elediði yer
Ne anzak, ne Ýngiliz bizimsin Çanakkale

Þanslýsýn Anadolu’m evlat ile yoðruldun
Düþman bataryasýyla öldün öldün doðruldun
Zulüm ile sýnandýn ne düþtün, ne eðrildin
Sen övüncüm, gururum, nazýmsýn Çanakkale

Üstünde al bayraðým dalga dalga salýnýr
Poyraz deðse ucuna ay yýldýzým alýnýr
Ýstiklal marþým her gün can evimde çalýnýr
Sen milli irade ruh, özümsün Çanakkale


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.