BABA
Ýsmini yad edince boðazýmda eriyen
Dilimde hece hece sözüm sen kokar baba
Yýrtsam aslýnýn ayný damarýmda yürüyen
Dökülen her damla kan özüm sen kokar baba
Güneþin sýrça yüzü yere düþmüþ üzmesi
Her þeyi ince elek yüreðinde süzmesi
Baþý dik alný açýk gurur ile gezmesi
Saçlarý miski amber kýzým sen kokar baba
Can babam hasretine ciðerimi daðladm
Köþe bucak saklanýp içerime aðladým
Ayaðýmý kaldýrýp omuzumdan baðladým
Yine yürüdüðüm yol izim sen kokar baba
Gamzeli yanaðýnýn alt ucunda ki süste
Vakitsiz koparýlmýþ dudaðýmda ki beste
Kapaðý açýlmamýþ baðrýmda deste deste
Ýçeriden kilitli gizim sen kokar baba
Giderken bende kaldý nefesinde ki buðun
Ýnsanlýk denen kuþu gözünden okuduðun
Mahir ellerin ile kýrk yýlda dokuduðun
Ayný toptan kesilmiþ bezim sen kokar baba
Ola ki soðuk sudan içip sýzlasa diþim
Derman diye sokulup ellerine deðiþim
Boynumu yana asýp suskun dudak eðiþim
Anneme oynadýðým nazým sen kokar baba
Albümlerde sararmýþ resimleri öperken
Yelkovaný katledip þafak vakti sökerken
Gözlerimde ki seli kucaðýma dökerken
Kirpiðime yapýþan tuzum sen kokar baba
Þimdi böyle uzakta gurbet mi bunun adý
Bozuldu soframýzda çayýn ekmeðin tadý
Yastadýr cümle alem tutmaz kolu kanadý
Yüreðim ateþ topu közüm sen kokar baba
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.