kaç mavi ötelerdesin acý olan gece hiç bitmiyor her þey yalnýzlýðý kýþkýrtýyor hani üzülmeyecektik aðlatan ben miyim? yoksa mesafeler mi? saklamam mümkün deðil insanlardan nereden bileceksin halimi duruyorum bin periþan bana sen iyi geliyorsun küçük bir umuda razýyým ikindi yaðmuru düþüyor gözlerini düþünüyorum su damlasý gibi bakan gözlerini yoksun þimdi kokladýðým her çiçek ateþten çiçek her þarký koyu bir özlem bilsen, bana yine hasret yine hýçkýrýklar kaldý ve durmadan çarpan yüreðimin acýsý hiç geçmeyecek uzaklýklar ne zaman bitecek yalnýzlýklar ve konuþamadýklarým yaðmurla siliniyor akýp gidiyor acýlarým...
mustafa kaya 2015 / üsküdar
Sosyal Medyada Paylaşın:
e.mustafa kaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.