ca
Boğaziçi
Hey boðaziçi sana haykýrýyorum derdimi.
Neden sonsuz ölüm ülkesine yollar kapalý,
Hep seven mi çeker çileyi,
Hangi erkeðin vazgeçmek kaderi?
Kaderimiydi, üç bilinmeyenli denklem gibi,
Ýþin içinden çýkýlamayan iþler.
Kaderdi bunca baþýma gelenler
Boðaziçi, al beni yanýna,
soðuk göðsünde yatýr
Okþa ruhumun çivi kadar sert inceliklerini,
Boðaziçi aðlýyorum, gözümden dökülenleri sil,
Bizim kaderimiz boðaziçi...
Buz tutan yüzünün tebessümüyle bak,
Yalnýzým yanýna al,yol arkadaþým ol
Ýliklerime kadar, dayanýlmasýn Allah´tan yardým isteyeceðim bir derdimi,
Sende yardým ette unutayým geçmiþimi...
Sen benden utanmaz, yadýrgamazsýn
Seversin beni,
Seni sevdim boðaziçi
Karanlýk sularýn benim rengim,
Dibi görünmeyen derinlikler bendeki halin.
Býraktým iþte parmaklarýmý sarkaçtan,
Yükseklikmiþ výz gelir bana,
sana kavuþacaðýz ya
Sakla beni, gösterme kimseye,
Sen bil yalnýz, seninleyim.
Son þafaðýmda bitti, al yanýna
yalnýz koma beni boðaziçi...
Çaðhan Sarý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.