ca
Kaderimsin 2
Hafýzamý yoklarsam saati saatine,
çok düþünürsem dün gibi,
hatýrlýyorum, kumral ve beyaz,
ince gülüþünde, kýsýk bakýþlarýný.
Geçmiþle yaþanmaz oðul derler,
Ben ise oldum olasý tarihi severim.
Savaþlarý deðil sadece, kaderimsin dedim de
tarihim deðil misin?
Baþka söze hacet var mý?
Bu cümleyi pek istedin,
evet unuttum seni.
Unut beni demiþtim, sende unuttun beni.
Kendine iyi bak dedin,
saðlýðým belki her zamankinden iyi.
Zaruretti unutmak, unuttum seni
ama mühim olan hatýrlamamak...
Hatýrlamayacaðýma dair söz vermedim ki...
Atýlmaya mahkumdur sahipsiz emanetler.
Sana emanet býrakmak istemedim.
Geri almaya gelemeyecektim.
Bir demet gülle bir gümüþ yüzük,
kalsaydý sende, er geç imha edecektin,
bu arada...
ilaveten bir de siyah defter.
Çekmecemde uyumakta cansýz tanýklarým,
Sana ait bir de fotoðraf var, ama
onunda tarihi benden sonra.
Ne demiþtim, bir demet gülle bir gümüþ yüzük,
baktýkça salýlarýmý hatýrlarým,
Dolmabahçe’den Maçka’ya...
Uykularýndan uyanýp ,
tekrar sana gidecekleri bir gün,
yazýlmadý kaderlerine
biliyorsun, kaderimsin
ama ben senin kaderinde deðilim.
Her dokunuþta biraz daha ufalanan
Kurumuþ güllerle, solgun düþen gümüþ yüzük...
Düþünüyorum, nihayetinde bende,
zamaný gelince uyuyacaðým.
Cansýz tanýklarýmý,
dert ortaklarýmý, geride yalnýz mý býrakacaðým?
Uykuya dalarken, yanýmda kalsýnlar,
yaný baþýmda.
Birlikte eskittiðim ömrümün sonunda,
sonsuzluðun macerasý baþlarken
yine benimle olsun, bir demet gül ile bir gümüþ yüzük...
Unuttum seni...
Çehreni dün gibi hatýrlarým.
Þu an çýkagelsen tanýyamam.
Sesin kulaklarýmda,
Þimdi fýsýldasan sesini çýkaramam
Caným yandý, biliyorsun
Sevgimin üzerinden sene geçti,
Bu kez sevdim diye,
ruhuma saplandý býçaklar.
Kastetti nefes alýþ veriþime karanlýklar.
Sürgünlerimde, sofrada, hasretlerimle
canýmý acýtmadý tasalarým.
Kýsýk bakýþlarýn sinsice baktý bana
beni izledi nefretin,
kinin doydu.
Silkindiðim zaman ise ürperdin.
Ve aðladýn.
Çünkü ben, gök yüzü mavidir
diye haykýrýnca,
sen hep sarý gökyüzü masalýnla
oyalayýp kandýrdýðýn insanlar inanmadýlar bana.
Yalancýlýk mührü vurdun alnýma,
hemde kendinin bile inanmadýðý bir masalla.
Zaruretti unutmak
unuttum seni,
Ama mühim olan hatýrlamamak
hatýrlamacaðým demedim ki...
Bak farkediyor musun,
dizelerimde var olmayanlar yok,
ne koptuysa kalbimdeki fýrtýnada,
onlar esiyor,
hangi umutlarým battýysa,
hep doðrularý haykýrýyor satýrlarým
Kaderimsin, kaderimdin,
Ben bu iki kelimeyi çiðnememek için
ne süslü sanatlara ne de yalan yanlýþ,
aydýnlýk geçmiþe karanlýk düzenlemeler yapmadým dizelermde
Unuttum seni, yeniden sevmek için açýldým
güzeller gördüm ve güzeller bildim.
Hatta gözleri seninkilerden daha parýldayanlarý
gülüþleri senin gülüþünden daha zehirli olanlarý
yazdý günlüðüm.
Umrumdalar mýydý,
Yoksa sana verdiðim sözü tutmak için mi karþýma çýkmýþlardý?
Alnýma vurduðun mühürle
ciðerlerime çektiðin kara sevda milini de,
silemez, jiletle kazýdýðým hafýzam.
Evet, zaruretti unutmak,
Unuttum seni
Mühim olan hatýrlamamak...
Hatýrlýyorsam ayýplanamam ki.
Nisan gecesi yazýyorum,
Nisan gecesi bildiðim gibi seni
Nisan 5’e bir kaç saat kala
Salýnýn sonuna gelmiþken
sezdirmeden sarmýþtýn beni
Dönümlerimiz olacak durmadan, ömrümüz dolmadýkça
anacaksýn ama aramayacaksýn
bileceksin ama düþünmeyeceksin
yaþayacaksýn ama sevmeyeceksin
sanki ben arayabileceðim
uzanabileceðim eline ve sevebileceðim...
Hayýrlýsýymýþ deyip, bir derin nefesle siyah defteri okuyacak
sonra da kapatacaðým kapaðýný.
Malum oldu belki de bana bütün bunlar o mayýs akþamý,
O zamanlar inanmamýþtýn bana
yalnýzlýðýmýn sebebi, hala kaderime yazýyorum þiirlerimi.
Buhranlý geceler ziyaret ettikçe, kaderimden dýþarý çýkmak isteyeceðim.
Siyah parlak kýrbacýný þaklatacak, hür hayatta tutuklu olan kalbimle
gerisin geriye döneceðim.
Unuttum seni, lakin kaderimdin
Ýstemesemde hatýrlanacaktýn
Unuttum seni, çünkü unutmak zorundaydým
ama hatýrlamayacaðým demedim
unuttum seni çünkü çok sevdim
kendimden bile,.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.