Kov beni ey hayat

Hayat ölmek için yaþamaksa
Yýllarca bekleyip
Kavuþmaksa baþka bir bekleyiþe
Özlemleri ezberden okumaksa geceleri
Yeþil aðaçlara siyah gözlerle bakmaksa hayat
Kovulmak istiyorum hayattan

Hayat yaðmurlu bir gecede
Çýplak kalmaksa sokak ortasýnda
Ve mutlu olmak ihtimali
Hiç ýslanmadan sabahlamaksa o gecede,
Fýrtýnanýn hep yüzüme esmesi
Ve ruhumu bedenimden silmesiyse hayat,
Hayat sabah doðan güneþin içimde ölmesiyse
Kovsun beni hayat hiç durmadan

Ölü çocuklara acýmak
Ve kendime hiç acýyamamaksa hayat
Çiçek yerine taþ olmak
Uçurtma olmak yerine yere çakýlmaksa hayat
En yakýn yýldýz bile tutulamýyorsa
En gerçek düþler bile kurulamýyorsa
En yaþlý çocuk hala muhtaçsa
Ve hayat seyirci kalýyorsa tüm bunlara
Kovsun beni hayat hayatýndan

Bunca þeye raðmen hayat hala beni kovmuyorsa
Ben istifa ediyorum hayattan
Ve geçerken cenaze arabasý ýssýz sokaklardan
Ne acýyacaðým
Ne de üzüleceðim
Arkamdan aðlayanlara
Hiç merhamet etmeyeceðim
Ben hayattayken
bir kez bile
Benim için gözyaþý dökmeyen
Ýnsanlara...

Sosyal Medyada Paylaşın: