Bir Şehidin Mektubu
Balkan harbinde þehit olan büyük dedem Mehmet’e
Umut ecdadýmý görmek uzanýp koynuna tek
Eðilip topraða sürmek yüzümün mahfýna dek
*****
Ey! Gönül askeri Mehmet sana daðlarca selam
Sana çaðlar boyu minnet sana çaðlarca selam
Ey! Bu topraklarý candan daha kýymetli bilen
Ey! Güzel yurdunu yardan daha hürmetli bilen
Ey! Melek çehreli asker öpeyim ver elini
Yüzümün her yeri yansýn süreyim mendilini
Affet ancak gelebildim sana mahcup yanýna
Gözyaþým þimdi karýþsýn o mübârek kanýna
Geleceksin diyerek bekledi yýllarca emin
Sana bir türkü getirdim dudaðýndan ninemin
“Mehmet’im gel hadi sensiz sabahým zulmet imiþ
Kaç bahar geçti de yoksun, bu ne zor hasret imiþ”
*****
Kaç nesil hânemizin sofrasý her gün çileli
Senle hemhâl evimiz kendimi bildim bileli
Evde mahzun dolaþýrlar babam annem ve ninem
Sanma yoksun bir asýrdýr, nefesin var her dem
Bir paket var küçücük, üstüne ismin yazýlý
O girilmez odanýn bir duvarýndan asýlý
Mektubunmuþ ne bilirdim babamýn sakladýðý
Her sabah gözleri yangýn öperek kokladýðý
Öðrenip gerçeði bir gün tanýdým ben de bunu
Yüreðim yaþ döküyorken okudum mektubunu
*****
--Kadýným, elleri baðlarca kokan gül kadýným
Ýki evlat, biri kundakta kalan dul kadýným
Þimdi ölmek bize kalmýþ yaþamak vakti deðil
Ve emanet iki evlat sana farzdýr bunu bil
Gitmeden, yurduma hançer dayayan düþmanlar
On adým önce ölenler beni ancak anlar
Kadýným cepheyi görsen yüreðin gamla dolar
Gencecik canlarý bir celsede kurþunladýlar
Ne kadar askeri varmýþ vatanýn kalbi selim
Dediler hepsine birden sizi kurban keselim
Cennetin tahtýna asker götürürken bu koþu
Kim tutar Mehmet’i artýk, ya da Yahya Cavuþ’u
Düþmanýn kadri büyürken kim eder istirahat
Bir lütuftur bize ancak bu þahâdet, vuslat
Burda yaðmurla cehennem yaðýyor, har düþüyor
Yüreðim yangýna kardeþ ama yangýn üþüyor
Ne diyor askere bak, Yüzbaþý Mehmet Hilmi
“Beni vursun bu siperden düþecek ilk mermi
Bu savaþ baþka savaþ her þeyi toptan unutun
Ben ölürsem üzerimden basarak hattý tutun”
Gülle gülden de hafiftir bu savaþ öyle büyük
Memlekettir bu vatandýr Seyit’in sýrtýna yük
Hükm’olur doðduðu andan, eritir mermileri
Bir çocuk göðsüne düþmüþ vatanýn son siperi
Burda Onbeþli de asker daha bir taze kuzu
Ýþte ön saftaki en dik ve de en korkusuzu
*****
Sabah Ertuðrul’a baskýn, yanaþýr yük gemisi
Kimi Anzak kimi zencî ve F(ý)ransýz kimisi
Yanaþýp saldýrýyor sahile üç bin kefere
Vatanýn namusu teslim bir avuçluk nefere
Neye kâfî neye kudret neye yetmiþ asker
Bir avuç, göðsünü açmýþ, siper etmiþ asker
Onlarýn hepsi þehit oldu þafak görmediler
Orda bir düþmana dâhi günü göstermediler
*****
Toplarýn menzili daðdan bile fersah içeri
Topraðýn altýna defnetti siperden kaç eri
Ölmeyenler siperinden çýkarak saldýrýyor
Yine her saniye bir taze çiçek solduruyor
Sarýlýp süngüye asker koþuyorken ölüyor
Baþka bir þey bu, ölürken bile içten gülüyor
Bir ölürdük yüz olurduk bini bekler sýrada
Mehmet’in dað gibi imâný geçilmez burada
Kiminin nesli Oðuz’dur kiminin nâmý Oðuz
Hepsinin kýblesi tektir, o Nebîdir kýlavuz
Ne kesik kol ne kýrýk diz ne kopuk el yaradýr
Yurda namert adým atmýþ yüreðim kapkaradýr--
*****
Toplanýp gelse de destan yazacak tüm þuara
Sade bir tek nefesinden yazýlýr bin mýsra
Aþký Mehmet bilir ancak o gönül aslanýdýr
Vatanýn topraðý bayrak ve mürekkep kanýdýr
Aþk derindir, ona ancak deli kurþun dokunur
Aþk ki ancak þehidin gözbebeðinden okunur
*****
Ruhu titrer dizi tutmaz seni bir kez duyanýn
Ömrü bir anýna yetmez seni kýskanmayanýn
Ne konuþmak dilerim ben ne de bülbül þakýmak
Bir namazdýr seni yazmak ve niyazdýr okumak
Sana tarih sana destan sana sancak yakýþýr
Âkif’in yazdýðý destan sana ancak yakýþýr
Fe-i-lâ-tün / fe-i-lâ-tün / fe-i-lâ-tün / fe-i-lün
(Fâ-i-lâ-tün) (Fâ-lün)
20 Aralýk 2013
(Âkif’e hürmeten ondan bir beyit eksik yazýldý)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.