İstanbul

ÝSTANBUL

I - AÞK

Kabataþ’tan süzülüp bir gemi kalkar ya sabah
Bende Ýstanbul’a hasret ediyor Bismillah
 
Yanarým hasretinin zerresi düþsün içime
Baþka dünyaya gidersem sebebimsin göçüme
 
Yükselirken adalardan seherin ilk güneþi
Daðýlýr yükseliyorken içimin kor ateþi
 
Dalýnýp seyrine mahzun çekilir aþk çilesi
Yakýþýr hüznüne her sevgilinin kýz kulesi
 
Büyüyüp gam dökülürken geceler körleþiyor
Þarkýdan sen geçiyorsan kýtalar birleþiyor
 
Bu deniz ki sana hasret çekiþimden karadýr
Gözlerimden dökülenler bilirim Marmara’dýr
 
II- ÞUARA
 
Seyre dalsam Kadýköy’den sarayýn gül yüzünü
Kalpte duysam yine Yahya Kemal’in “bir” sözünü
 
“Sana ben bir tepeden baksam aziz Ýstanbul
Sen de ömrümce gönül tahtýma keyfince kurul”(*1)
 
“Ýsminin harfleri düþmüþ Nedim’in gözyaþýna
Tüm Acem mülkü fedadýr o senin tek taþýna”(*2)
 
Sana meftun nice þarkýn dudaðýmdan dökülür
Baþka bir iklime düþtüm diye boynum bükülür
 
Þairin rütbesi yoktur adý yoktur, bilemem
Ben senin aþýðýným baþka da unvan dilemem
 
III - FETÝH
 
Fethinin lütfuna ermek dilemiþ her komutan
“O söz”ün sýrrýna kurban nice insan nice can
 
Tutuþup aþkýna Avnî bir edip coþtu sana
Gemiler daðlarý dümdüz yol edip koþtu sana
 
Surlarýn ardýna varmak için elbet ölünür
Konu sensen ölüyorken bile içten gülünür
 
Bir gülün aþkýna yandýk sana geldik düðüne
Üsküdar þanlý þafaklar ile þahit o güne
 
Müjdeler fethini çoktan bu cihanýn nedeni
Ýþte mihman ediyorsun onu mihman edeni
 
 
IV – ÝMZA
 
Süzülür Topkapý’dan kalplere Cennet dokusu
Ulaþýr âleme ol sevgilinin gül kokusu
 
Kaç asýrdan taþýyýp atiye maðrurca eser
Sinan’ýn taþlara imzasýný onlarca eser
 
Bir dua bahriyenin düþse dilinden içeri
Dördü birden yetiþirler boðazýn bekçileri
 
Sultanahmet uzanýrken göðü istercesine
Ayasofya yine düþmüþ kederin pençesine
 
 
V - DUA
 
Dikilen her taþ için ömrüne yýllar ekilir
Kim demiþ yalnýz ölüm kabrine taþlar dikilir
 
Aþkla mümkün seni yazmak, kalemin haddi deðil
Tarihin kendisi sensin kitabýn cildi deðil
 
Gam deðil derdine düþmek kul için vakti seher
Sende tek bir nefes almak bile dünyaya deðer
 
Cennetin sureti dünyada görülseydi eðer
Olamaz baþka diyar tek sana benzerdi o yer
 
 
 
fe-i-lâ-tün / fe-i-lâ-tün / fe-i-lâ-tün / fe-i-lün
(fâ-i-lâ-tün)                                 (fâ-lün)
 
(*1)- Yahya Kemal - Bir baþka tepeden
(*2)- Nedim - Kaside (Ýstanbul)
Sosyal Medyada Paylaşın: