Tanımıyordun Beni, Oysa Gözlerinin Önündeki Yabancıydım...

Sarý saçlarýn kadar güzel miydi, kalbin.
Ay gibi parýldayan yüzün kadar,
Parýldar mýydý, gülüþün,
Tertemiz ellerin kadar,
Temiz miydi, yüreðin...

Oysa tanýmýyordum ben seni,
Ne de sen beni.
Sadece geçip gidiyordun gözlerimin önünden
Ben bakýyordum, bir yabancý gibi.
Evet yabancýydým, senin Aþkýnýn yabancýsý.

Seni güldüren her þey olmak isterdim,
Mesela en sevdiðin çikolata,
Yada en sevdiðin karakter.
Ama bilmiyordun sen beni,
Oysa bir yabancýydým ben, senin aklýn da.

Sana bir kucak dolusu buketler almak isterdim,
Ve aldým da, gizlice yolladým odana
Sen þaþýrmýþtýn, ben se biraz korkmuþtum.
Evet bir AÞK’ý baþlatandý buketler,
Yine bir AÞK’ý bitirende buketlerdi...

Ýçtiðin çay kadar sýcaktý benim kalbim,
Yada çektiðin her duman kadar efkarlýydý benim yüreðim,
Ýçtiðin bir kadeh raký kadar sarhoþtu, benim AÞK’ ým
Çünkü bendim sana o þiirleri yazan...

Sosyal Medyada Paylaşın: