GÖNÜL DEDIĞIN
Kör sanma gönlümü, hele de þaþý,
Þehla þehla bakar, gönül dediðin,
Genç mi ihtiyar mý, bilinmez yaþý
Hem yanar hem yakar, gönül dediðin,
Kimi ala konar kimi sarýya.
Her çiçek bal vermez, konan arýya,
Sevgi karþýlýklý, yarý yarýya,
Ýçten içe akar, gönül dediðin.
Gözde baþlamaz mý, gözün yangýný,
Söner mi tutuþan, özün yangýný,
Susturunca dili sözün yangýný,
Eli ele takar, gönül dediðin.
Tek beden tek yürek, sevdanýn huyu
Sadakat selinden akarsa suyu,
Leyla’dan dolarsa Yusuf’un kuyu
Itýr ýtýr kokar, gönül dediðin.
Bülbül asla küsmez dikenli güle,
Ferhat’la Þirin’de yok muydu çile,
Canlar cananýný kýrsa da bile,
Af yoluna çýkar gönül dediðin.
Dört mevsim ayný mý, aþktaki sene,
Kar yaðsa sevdaya, yaz gelir yine,
Kul Figani gibi sevmeyi dene,
Þimþek gibi çakar, gönül dediðin.
KUL FÝGANÝ (Erdem GÜMÜÞ)
10 .03.2015
ÖZBEKISTAN/SAMARQAND
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.