Yüreðim susmuyor
Aðlýyorken sensizliðe
Sarýlýyorum yokluðuna her gece…
Avutamýyorum kendimi
Dinmeyen gözyaþlarýmý sil diye
Alýrým seni hayallerime…
Kanayan, kabuk baðlamýþ yaralarýmýn
Çekilmez sýzýsý ile
Uyanýrým her sabah tan yeri aðarýrken
Hayallerime yazarým yeni güne baþlarken…
Düþlerimin ötesinde günaydýn derim sensizliðe
Sol yaným boþ uyandýðýmda.
Almýþým sensizliði, sen sanýp yataðýmýn soluna
Kaç zifiri gece geçti dolunay çýkmadý
Kaç þafakta penceremden güneþ odama sýzmadý
Kaç sabah gözlerimi sensiz açtým
Alýþamadý yüreðim hala
Alýrým seni hayallerime…
Dilim lal olmuþ sus pus,
Ýçimde ki ses, beynime hükmeder!
Sensizlik yorganýný çek üzerine
Yum gözlerini
Gökkuþaðý renklerinde hayaller kur
Hiç bitmesin bu rüya
Avut kendini der
Alýrým seni hayallerime…
Çýkmayan candan umut kesilmez misali
Kandýrmaktan kendini býkmadýn mý?
Hangi bir gün oyalayacaksýn hayaller ile kendini?
Umutsuz bekleyiþin ne kadar sürecek? Diye düþünme sakýn!
Umudunu yitirme!
Hayal de… Yalan da olsa
Umut etmek
Beklemek
Düþlemek
Bir gün elbet geleceksin diye yollarýný gözlemek
En güzeli deðil mi sevdalý yürekler için…
Beyaz ile maviye adamýþsýn kendini
Murat ile umut bir arada
Mutluluk olmuþ senin için
Bu nedenle, bildiðini okuyacaksýn sen yine
Uslanmaz deli gönlüme söz geçiremem
Alýrým seni hayallerime…
Hiçbir umudum olmasa da
Kendimi oyalamaya devam ederim yokluðunda
Çekerim yalnýzlýk yorganýmý üzerime
Yastýðýma sarýlýrým sen diye
Her zaman senli düþlere dalar
Alýrým seni hayallerime.
//Boþuna nefesini tüketme hayallerimi bilemezsin! Ama onlar seni çok yakýndan biliyor. Çünkü her saniye alýrým seni hayallerime…//
Mustafa KARAAHMETOÐLU
Ankara, 17.03.2015