Kalamıyorum
KALAMIYORUM
Yüreðimde yanan dert mi cefa mý?
Hor görüp adýný bilemiyorum.
Kaderden alýp da biraz sefamý,
Herkes gibi coþup, gülemiyorum.
Huzuru yaþayýp, aldýðýn yere,
Yuva diye konup, kaldýðýn yere,
Yüreðine mesken bildiðin yere
Ayaðým tutup da gelemiyorum.
Yavan ekmeðimin çoraklý aþý,
Duman gibi aþtým, daðlarý taþý,
Gözümden süzülen çileli yaþý,
Umut mendiliyle silemiyorum.
Dört bir tarafýmý, kuþatan keder,
Yoluma, yönüme taþ atan keder,
Çileyi gönlüme yaþatan keder,
Huzurdan nasibi alamýyorum.
Kader bir kez daha kýyarsa eðer,
Çýkmayan sesimi duyarsa eðer,
Her insan kendine diyarsa eðer,
Ben ben de yer edip kalamýyorum...
AYÞE GÜL YILDIRIM
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşe Gül YILDIRIM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.