D U V A R L A R

o eriyip giden zamanýn ardýnda
yitirdiðim
karanlýk renginde örtülen
yýldýzlar kadar uzak sonsuz tükene benliðimdir
tanrým
benden alýnan
tüm mihraplarýn yitik kutsallýðýdýr
songu duvarlarýndan kalan
bir ömür
tüm mevsimlerden silinmiþ
ve tüm baharlardan ardýl kalan
tutsaklýðýmdýr duvarlar

duvarlar
rengini unuttuðum zamanýn
döngüsünde kalan
ganimetini alamadýðým gençliðimdir orada
tanrým
nice yaþamlarýn tükenip gittiði
gün ýþýnýmýndan uzak
silik zamanlarýn küfranlýðýdýr
o derin yitirilmiþliðin gözlerinde
ve ruhlarýmýzý sarýp öldüren
karanlýk çökümü duvarlardýr
bizden gün görünümünü gizleyen


duvarlar
hep karanlýk mahzenlerin karesinde
gördüðüm
hayallerin tutulduðu
ölü mevsimlerde kalan
yürek gömütü acýlarýn hafifliðidir
tanrým
sindikçe üzerimize
utanýlasý gülüþlerinde
karamsý perdeler çizilir yüzlerimize
öylesine belirsiz,silik
ve karanlýktan öte
baharsýz yaþamlardýr sanki
duvarlarýn ardýnda gizlenen

Þevket Tekin

Sosyal Medyada Paylaşın: