Çanakkale Şahadet

Son söz Þahadet iken, hangi ölümdür erken
Ölmek kutsaldýr Türk e Vataný çiðnenirken

Köpek salyalarýyla köpük tuttu sahiller
Yüz binleri toplayýp haçlý kurdu gafiller

Hayâsýzlýkla zulüm zalim için kolaydý
Takvimler çevrildikçe söylenecek olaydý

Boðazdan Marmara ya donanma kaldýrdýlar
Onlar Çanakkale ye vahþetle saldýrdýlar

Sular mayýnlanýyor faylar kýrýlýyordu
Dað daðý kucaklýyor toprak fýþkýrýyordu

Ne iz belliydi, ne bir yol, ne þose ne kaldýrým
Ölüm kuþu tayyare þarapneller yýldýrým

Buna savaþ denmezdi, ne güç denkti ne kuvvet
Yine baþa belaydý, medeniyetsiz illet

Dünya sus pus olmuþtu, yok insanlýktan eser
Unuttuklarý vardý, acý acýyý keser

Türk ün tarihi yazmaz alçalýp eðilmeyi
Asil millet zül saydý ölmeden gömülmeyi
Pusatlandý kaðnýlar aðýt duvaklý telli
Hu Allah ya bismillah çýkýlan menzil belli

Kýble rüzgârlarýnda binlerce saf tutuldu
Ýstiklalin uðruna ölüm de unutuldu

Gök kubbe çökse yere, yer yükselse tavana
Ölüp dirilme vakti ruhla Tevhit yan yana

Ölmek sýradan o gün, ölüm bayramla düðün
Suyla bulanmýþ bulgur yemek sade bir öðün

Kükrüyordu sevdasý vatan yiðitlerinin
Mahþeri karþýlayan kýyametiydi kinin

Her metre de bin mermi, hangi adým ürpermez
Ýnanmayanýn aklý, asla bu iþe ermez

Cehennem çemberinden cennet gözüküyordu
Tekbir ile asalet diriliþe yürüyordu

Türk ün iman gücüne nafile direndiler
Zalimin sefilleri bir daha öðrendiler

Ýnançla bütünleþen ne kutsal bir güneþti
Kanatlanan þehitler Bedir dekine eþti

Son söz Þahadet iken, hangi ölümdür erken
Ölmek kutsaldýr Türk e vataný çiðnenirken

Bilal KARAMAN

Sosyal Medyada Paylaşın: