GÜL VE VUSLAT
Dün akþam,
Haziran yaðmurlarýndan çalýntý,
Bir saðanak vardý yüreðimde.
Ve bendim,yaðmur altýnda,
Kalbinin kýyýsýna vuran.
Bir avuç,
Yaðmur suyu getirdim sana,
Misler gibi,
Mayýs gülleri kokan.
Dün gece,
Okþadým saçlarýný,
Ýçim titredi.
Gül kokulu tenine,
Dudaðýmýn nemi deðdi.
Renklerin,gölgeleri dondu,
Hayata,þiirle,þarkýyla þakýyan,
Dil sustu,lal oldu.
Ve gölgeleri uzadý,
Seni,özlemle bekleyen güllerin.
Demir aldý Nisan,
"Arkamda,güllerle hemdem"
"Güller yüklü,Mayýs var" diye.
Dün gece,
Gül kokulu saçlarýn,
Köpük köpük köpürdü,
Gök kuþaðýndan yaðmurcasýna,
Gül yapraklarý,üzerine döküldü.
Aþk’ýn imbiklerinden,
Mayýs’larla birlikte,
Güller süzüldü.
Bütün güller senin için,
Ve Mayýs’lar seninle.
Mayýs’larý beklerim güllerle,
Buram buram,gül kokan gecelerde,
Vuslata ermek için teninle.
Tuðal KÖSEMEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.