AZDIR BİZDE KALAN
Eskidenmiþ sevmek
Pul kadar deðeri mi kaldý gidenin
Ne kadar uzakta da olsan
Sevdiðini sanýp gözlerin kördür senin
Yine de kýymet bilmeyiz
Þimdi en yakýnda olsa sevenin
Kaldýr baþýný göðe
Kimi görürsün bir günahsýz
Deliyle veli kalmýþtýr niye
Yalansýz duvarlar bile þahittir
Dökülür gözlerinden incidir diye
Yine de kýymet bilmeyiz
Her gün güneþ gibi doðsa bedenin
Her þeye sahip bile olsan
Yaþamdan ne kaldý þimdi geriye
Hadi tut ellerimi deyince
Gidiverir ayaza bedenin
Sonuçta mutsuzluk paramparça
Neyi kaldý gidenin
Atlaslarý bile yýrtsan
Sen de kýymet bilmeyince
Haksýzlýk diz boyu
Sevgi verip saygý görmeyince
Deðeri mi kalýr sevenin
Hani nerede kaldý ananýn babanýn deðeri
Ardýna ne býraktý ki diye
Arar durursun son kalan eðeri
Hep biz deðil miyiz ki
Doðruyu bulamadýk
Geçirdik günü yalanlarla avunduk
Bir avuç toprak kaldýysa
Senindir benimdir diye savurduk
Biz deðil miyiz ki hep unutan
Anayý babayý senesinde bile
Bizleri kahrýndan terk edip gitmiþ
Sevginin hasý onlarla göç etmiþ
Mevlam bizi kayýrsýn artýk
Hep insanlýðý biziz kurutan
Azdýr bizde kalan
Behçet Bük 752/15.3.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
GünbatımıerkenBehçetBük Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.