İNSANOĞLU
Ansýzýn gelirsin dünyaya,
velveleye verirsin etrafý
O çok seveceðin insaný bile
kýlýktan kýlýða sokarsýn.
Geliþin sancýlýdýr, yaygaralar kopar üstünden,
Adým atmýþsýndýr bir kere bu taþlý mahalleye;
geri dönüþü yoktur.
Doðumhanede yersin hayatýn ilk darbesini,
aðlayarak baþlayan soluk alýþ veriþler...
Zamanla sýradanlaþýrsýn sende herkes gibi
Acýlara baðýþýklýk kazanýrsýn.
Adýmlarýn sýklaþýr günden güne,
Yaþam biner sýrtýna
Yürü ya kulum...
Her adým belirsizlik
her adým çile...
Bilinmez iklimlere gidersin usul usul
Hayatýn anlamýný ararsýn bakir zamanlarda,
Tutuþursun kýþ ayazýnda
Buz tutarsýn yaz güneþinde,
gök kubbenin altýnda iðreti oturursun;
sanki her an biri seslenecek
ve, gel diyecek...
saçlarýna eklenen her beyaz
seni çaðýracak, gelll!
Saklambaç oynayan çocuklar gibi
gizleneceksin izbe bir yere
Yaþamýn sesi duyulacak ilk ve son kez :
- Sobee!
14.12.2007 fVzi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.