AĞIR DEPRESYONDAYIM...!

AÐIR DEPRESYONDAYIM...!


Öyle bir haldeyim ki yer çatlar bu halimden
Susun! Soru sormayýn, öfkemi karasým var.
Zaten bir konuþursam bal dökülmez dilimden
Ýçimde duran zehri akrebe sarasým var.


Sormayýn anlatamam kim yýktý bu bedeni
Sormayýn bu canýmý bu bedenden edeni
Sonu aþka çýkmayan tam bir milyon nedeni
Beynimin tavanýndan yerlere seresim var.


Düþman oldum sonunda en güzel anýlara
Düþmaným geçen güne düþmaným senelere
Ve kalbimi en gamlý yerinden kenelere
Kemirsinler diyerek söküp de veresim var.


Efkar; sararmýþ perde, kefenini yýrtmýyor
Kör olasý geceler hiçbir kusur örtmüyor
Ben zamaný tarttým da zaman beni tartmýyor
Bahtýmdan her zinciri çýkarýp kýrasým var.


Hayra alamet deðil yüzümdeki yansýma
Denize að sallasam böcek çýkar þansýma.
Azrail nefes alýp, soðuk üfler enseme
Bu yüzden hep mazinin ardýnda durasým var.


Ömrüm zaman aþýmý... Harcadým krediyi
Bundan sonra tanýmam ne üçü ne yediyi
Sermaye yüklediðim tek ayaklý kediyi
Gezdirip diyar diyar Fizan’a süresim var.


Yakmalýyým ne varsa yakmalýyým bu gece
Bu evi temelinden yýkmalýyým bu gece
Bir enkazýn altýndan çýkmalýyým bu gece
Bugün aþk kitabýndan sayfalar düresim var.


Aðýr depresyondayým...! Her yaným lime lime
Her gün mezarým oldu aþk denilen kelime
Bu ömrü ziyan eden bir geçerse elime...
Bir þiirlik kurþunla alnýndan vurasým var.


ELÝF KESKÝN KARABULUT.../ÞÝÝRLERÝN ÞAÝRÝ...
2003

Sosyal Medyada Paylaşın: