MEHMEDİM...

Vatan topraðýný eðilip öptüm,
Senin kokun vardý orda Mehmedim...
Sen ki Altaylarýn çýðýndan koptun,
Þehit olmak sende; serde Mehmedim...

Ben vatan aþkýyla içten yanarým,
Çanakkale dense seni anarým...
Þahinler gibi zulme dalarým,
Gönüllerde zafer nerde Mehmedim ?

Dönüpte bakamaz sýla nerede,
Vatan aðlýyorken kanlý berede,
Oluk oluk kanlar dolan derede,
Þehadet þerbeti orda Mehmedim...

Bir seher vaktiyse sefer çýkmýþsa,
Ananýn gözünden bir yaþ akmýþsa,
Yavuklun mendile koku dökmüþse,
Ýmtihan burada burda Mehmedim...

Kýlýcýný bile ,postalýný giy,
Ceddin ne diyor sen onuda duy,
Cepheye erkence varmak güzel huy,
Cennetin kokusu nerde Mehmedim...

Vatan tapusunda mürekkep kanýn,
Bu cihan mülkünde duyuldu þanýn,
Bir mazlum çýðlýðý duyduðun anýn,
Þehitlik þerbeti orda Mehmedim...

Yavrunu kucakla son bir defa öp,
Tanrý daðlarýndan,, altaylardan kop,
Bir ateþ yumaðý ,bir þanlý top,
Düþman kalesi mi burda Mehmedim...?

Sevk ve idarede hata var ise,
Sana emir veren her dem kim ise.?
Vatan feryadýyla ufuk inlerse,
Kahpe gönülleri kýr be Mehmedim...

Sanma ki makamýn bir mezar ,bir taþ...
Bir kuru peksimet kursaðýnda aþ..
Cihanda yýkýlsa bitmez bu savaþ...
Düþman tepeleri vur be Mehmedim...

Sýladan gözetme harbi ,cepheyi,
At kafandaki kanlý þüpheyi,
Topun namlusuna sarýp cübbeyi,
Cepheyi,cephede sor be Mehmedim...

Þehitler ardýndan aðlanmaz yiðit,
Sensin vatanýma ,ocaða ümit,
Bak savaþ baþladý ;durma nolur git...
Þehit olmak inan zor be Mehmedim...

Viyana burçlarý ,Mohaç ovasý,
Düþmanýn delinsin yurdu kalasý..
Zafer süngümüzün ucu olasý...
Zalim bilekleri kýr be Mehmedim...

Aðlar mý Akdeniz ,aðlar mý Rodos ?
Þimdi öksüz aðlar orda Barbaros...
Zafer türküleri söylemez lodos...
Ýçimizde yanki var be Mehmedim...

Albayrak þafakta seninle yoldaþ,
Seninle topraðým bir ikiz kardaþ,
Vatanýn uðrunda olmazsa ugraþ...
Nedenini bana sor be Mehmedim...

Yiðidin yataðý boþ kalmaz inan,
Kubbelerde zafer ,orda bir Sinan..
Yýkýlmaz Allah’ý dürüstçe anan...
Þerleri bir hayra yor be Mehmedim...

Orman aðlýyordu balta sapýna ,
Yanki karýþmýþsa soyla sopuna ,
Düþman dayanmýþsa soylu kapýna...
Cepheyi tetikten gör be Mehmedim...

Kefenin elbisen ,yaralarýn gül,
Huzuru mahþerde ,bir þehitçe gül...
Yarin yataðýnda ölmekde bir zül...
Cennet baðlarýna gir be Mehmedim...

Ridaniye ,Mercidabýk ,Çaldýran,
Zulmün kalesini yere serdiren,
Nemçeye ,Rusyaya ferman verdiren,
Tarihin hatýrýn sor be Mehmedim...

Musa DOÐRUER(TESLÝMÝ)
14 Agustos 2014







Sosyal Medyada Paylaşın: