SENSİZLİK

Öylesine sevmiþim ki seni;
Evim, yurdum, yüreðim sen olmuþ.
Tüm varlýðým sevdanda kaybolmuþ.
Gözümü kapasam dünyaya,
Senli cennetimi görsem...

Ellerini tutup senden güç alsam,
Hiç bakmadan gözlerinin rengine karýþsam.

Öylesine boþum ki sensiz,
Hayatým çarçur olmuþ,
Ömrüm bitmiþ, zamaným dibe çökmüþ.
Sonum seninle baþým olmuþ...

Mutluluðum hüznün zindanýnda tutsak,
Özgürlüðüm sevginin elinde kilitli.
Býrakmýyor kaderim kafesimden çýkýp,
Sana uçup geleyim...

Yüzün hayalimden silinmiþ,
Aysýz ve yýldýzsýz gecelerimden.
Rüyalarým gündüzlere kaymýþ.
Çaresizliðim suskunluðum olmuþ.
Her þeyim seninle tükenmiþ...

Seni neden bu kadar kendim bilmiþim;
Seni meðer kendimden bile çok sevmiþim.
Bir sen varsýn bir sen, ben sende yok olmuþum.
Ýþte buna þaþýyorum ve sensizliðe alýþýyorum...

Figen ANAR

Sosyal Medyada Paylaşın: