Aslýnda iþim olmaz benim dini ve ýrkçý içerikli yazýlarla. Hele bir edebiyat sayfasýnda bu türden yazýlarýn yayýnlanmasýna bile karþýyým. Þunu bir türlü kalýn kafamla anlayamadým. Dinle iligili yazý mý yazmak istiyorsun git dini yazý yayýnlayan sitelere, onlarcasý var. Siyasi bir yazý mý yazmak istiyorsun git siyasi sitelere, yüzlerce var. Býrak da edebiyat sitelerinde insanlar þiir okusun, öykü okusun, denemeler okusun. Ýþte anlayamadýðým þey þu: Þair deðilsen, yazar deðilsen, ne iþin var bir edebiyat sayfasýnda kardeþim. Okur olarak baþým üstüne ama edebiyat dýþý o muhteþem yazýlarýný git baþka yerde yayýnla kardeþim. Fakat Hey haaat! Bilirim ki at atýn yanýnda kalýrsa ya huyundan ya tüyünden. Baktým son zamanlarda edebi yazýlardan çok din konulu siyaset konulu yazýlar yayýmlanmaya baþlayýnca, ve de site yöneticileri de buna karþýn her hangi bir yaptýrým uygulamayýnca, kýzmamýn, sinir olamamýn bir faydasýnýn olmayacaðýný gördüm ve modaya uyarak ben de din ve siyaset konusunda bir þeyler karalayayým dedim. Modaya uymak dedim bilerek. Þimdi moda olan ne? Dinci iktidar, dinci sermaye, dinci eðitim, dinci tarz v.s. Ve de modasý hiç geçmeyen siyasi ahkam kesmeler. Þimdi artýk saadede geleyim. Meramýmý anlatmaya Karl Marx’ýn çok bilinen bir sözüyle "Din afyondur" sözüyle baþlasam, anýnda "Ateist", anýnda "Komünist" yaftasýný yiyeceðim kesin. Ama isabet buyurdunuz. Evet ben bir Komünistim. Yani deðerli okur, dünyanýn her yerinde nasýlki kapitalist varsa, nasýlki faþist varsa, nasýlki dinci varsa, nasýlki ýrkçý varsa komünist de var. Çok normal yani. Ama öncelikle þu Marx’ýn bilinen sözüne tutarlý bir açýklama getireyim. Hani kimi zavallý sözüm ona aydýn insanlar var ya, ki bunlar aydýnlarýn da yüz karasýdýr. Hani Kuran’da; içkiliyken namaza yaklaþmayýnýz, sözünün sadece namaza yaklaþmayýnýz kýsmýný alýp dillendirirler ya, iþte Marx’ýn söylediði bir sözü de birçok aklý evvel sadece (baþta bilerek sadece o kýsmýný yazdýðým), "din afyondur" kýsmýný alýp lanse ederler. Marx, aslýnda Hegel’in Hukuk Felsefesinin Eleþtirisi isimli eserinde yer alan bu soyutlamayý yani "din afyondur" soyutlamasýný þu þekilde ele alýyor. "Din, ezilenlerin iç çekiþidir, kalpsiz dünyanýn kalbi, ruhsuz koþullarýn ruhudur. O (din) kitlelerin afyonudur. Dolayýsýyla Marx’a göre din, sýrf egemenlerin, yani yönetenlerin, yani iktidardakilerin ezilenleri uyutmak için kullandýðý bir araç deðildir. Ezilenler de ezilmenin acýsýndan kurtulmak için dine ihtiyaç duymakta, ona sarýlmakta. Adaletsiz olduðuna inandýðý bu maddi dünyaya karþý ilahi adaletin mutlak ve korkunç olacaðý bir baþka dünya özlemiyle yaþar. Burada edinemediði mutluluðu, huzuru, burada sahip olamadýðý varlýðý, bolluðu o baþka dünyada bulacaðý inancýna sarýlýr. Ona bu yaþamý reva gören zalim, kötü, insanlar, ister patron deyin buna ister iktidar, ister yönetici hatta isterseniz ev sahibi hatta köyünün aðasý veya mahallenin muhtarý deyin. Ýþte bunlara bu dünyada hesap sormasý mümkün deðilse de, ahirette Allah, kul hakký yiyenlerin, ona bu yaþamý reva görenlerin burnundan fitil fitil getirecek ve onlar asla cennete giremeyecekler. Bir de tabi benim gibi Komünistler ve de Ateistler... Egemenler, iktidarlar, sermaye sahipleri, iktidarlarý, güçleri sarsýlmasýn diye yönetilen kitleleri alabildiðine koyunlaþtýrmaya, alabildiðine aptallaþtýrmaya, alabildiðine ialhi adalet olgusuna inandýrmak için iþte o Marx’ýn "afyon" dediði din sömürüsünü zikrederler damarlarýna, beyinlerine. Afyon, yani Anestezi yani acýlarý dindiren, uyuþturan ilaç.... Oysa tüm bu zülümlerin, zalimlerin, sömürülerin bir tek ilacý var. Ýnsanlaþmak, örgütlenmek (bakýn bu örgütlenmenin nasýl da tehlikeli bir þey olduðunu bilen iktidarlar ha bire yeni güvenlik yasalarý çýkarmaya çalýþýyorlar) ve bilinçlenmek. Þu iki cümle bile kafalarýný kuma gömmüþ, at gözlüðü ile dolaþan birçok insanýn tepkisini çekecektir. Ne yani,diye düþüneceklerdir. Ne yani, insanlarýn inancý olmasýn mý? Ýþte yanlýþ anlaþýlmak burada da baþýmýzýn belasý. Ýnançlara da inananlara da sonsuz saygým var. Kim neye inanýyorsa inansýn. Benim de inancým var. Ýnanýlmaz güzel þeylere inanýyorum. Yeter ki kimse kimseye þöyle inanacaksýn, þöyle davranacaksýn diye dayatmasýn. Madem ki kendimize ait bir aklýmýz var, býrakýn da neye nasýl inanacaðýmýzý aklýmýzýn yoluyla kendimiz bulalým. Ýþte bunu yapmaya kalktýðýmýzda da, karþýmýza iktidarlarýn, para babalarýnýn, sömürücülerin, din tacirlerinin örgütlü duruþu çýkacaktýr. Din elden gidiyor diyerek nara atarlar ki, kendi saltanatlarý sarsýlmasýn. Din elden giderse paracýklar da gider. Din tacirlerinin birilerini nasýl da trilyoner yaptýðýný 17 Aralýk’tan bu yana gördük, þahidiyiz. Kimse, ne kadar islama gönül vermiþ olursa olsun bu para iþlerini bu ayakkabý kutularýný, gemicikleri beleþe yapmaz. Gemicikler gezip tozmak için alýnmadý, iþletmek için alýndý. Bu dünyada beyaz iþi kadar para kazandýran bir iþ daha varsa o da din ticaretidir. Ve ne yazýk ki bu yolla, yani din kullanýlarak yapýlan silah ticaretidir. Hani Suriye’deki hani Irak’daki, hani bir zamanlar Bosna’daki hani, bir zamanlar Çeçenistan’daki, Azerbaycan’daki islamcýlara oluk oluk akan para silah, inandýklarý için mi? Ticaretin daniskasý hem de. Üstelik tüm bu iþleri de dini içerikli dernekler üzerinden yaptýlar. Bu derneklerin ne olduklarýný hepimiz biliyoruz zaten. Böyle olunca da isterler mi bu düzen bozulsun. Ýsterler mi insanlar bilinçlenip sadece kendi aklýyla inancýný da dininin emrettiði þeyleri de akýl yoluyla kendi kendilerine uygulasýnlar? Neyse, konu uzar gider de, ben ukalalýk yapmayayým. Her aklý baþýnda insanýn bildiði þeyler iþte... Ve okuyan herkesten özür diliyorum. Burasý bir edebiyat sayfasý ve ben siyasete, din tacirliðine, inançlara hatta ideolojilere dokunan bir yazý yazdým. Ama dediðim gibi iþte. Edebiyat sitesi de olsa þimdi galiba bu türden yazýlar moda. Kendi adýma bir dileðimi açýklayayým son kez. EDEBÝYAT SÝTESÝNDE ÖYKÜ, ÞÝÝR, ROMAN, DENEME OKUMAK ÝSTÝYORUM...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüseyin Akdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.