DEDİM YA YAŞIN 16 KAHRIN 36’YDI

DEDÝM YA YAÞIN 16 KAHRIN 36’YDI
Hayat akmaya devam ederken
Bir þeyler olup seyir deðiþirken
Eliniz ayaðýnýz titrer,renginiz sararýr
Yaþadýklarýnýz karþýsýnda..
Ýþte senin gidiþin de öyle bir þeydi.
Þok olup düþmüþtük yola ,
O uzun yolu nasýl da çabuk bitirip
Ulaþmýþtýk,o ateþin düþtüðü ocaða.
Her tarafta acýn,feryadýn,aðýdýn dillerdeydi.
Dinmeyen gözyaþlarý ve neden geri dönmediðine ,
Ait isyan sözleri yankýlanýyordu.
Hayat da ne kötü þeydir ki doðduðu
Topraklar dýþýnda baþka yerde can vermek..
Yaþarken düþünmek bu durumu
Bunaltýr insaný ..
Henüz göreceðin ve görmek isteyeceðin
Çok þey vardý.
Ýnsan hayatý bir film gibidir
Ve senin filmin on altýncý dakikada
Elektrikler kesilince bitmiþti.
Uzaklardan gitmiþtin zalim gurbete,
Üç beþ kuruþ kazanýp yük olmayayým diye eve .
Gururluydun;baba parasý yiyemezdin.
Yaþýn 16,kahrýn 36’ydý.
Acýn her gece destan yazýyor.
Duyanlar kendini aðlamaktan alýkoyamýyor.
Dedim ya yaþýn 16,kahrýn 36’ydý.
Kim bilir aðýr aðýr çýkarken o merdivenleri,
Aklýndan neler geçiyordu?
Belkide keþke þuan memleketimde olup
Anama sarýlsaydým,hasret giderseydim diyordun.
Ama nerden bilirdin ki yukarýya ulaþtýðýnda
O kahrolasýca asansör boþluðuna düþüp öleceðini,
Umutlarýn sona ereceðini.
Yaþarken binemediðin uçaða,
Zalim gurbetten uçakla cansýz bedenin geldi.
Ne acý þey deðil mi?
Herkes toplanmýþ seni bekliyordu.
Gözler havada,
Kulaklar feryatlarda,
Umutsuz bir bekleyiþ vardý alanda .
Bir müddet sonra bir ses çýnladý kulaklarda.
Gelen sendin.
Yere inen tabutundu.
Bayýlan garip anandý.
Camide açmýþtýlar yüzünü.
Ve seni her gören uyuyor zannediyordu.
Üstelik hiç ölmüþe benzemiyordun.
Sadece çenende küçük bir sýyrýk vardý.
Anan baban yaklaþtý sana.
‘’ Uyan ey oðul þu derin uykudan’’ diyorlardý.
Hadi evimize gidelim.
Ne iþin var senin tabutun içinde.
Hadi kalk evimizi þenlendir.
Beraber kahvaltý yapalým.
Sofrayý sevdiðin poðaçalarla donatalým.
Ama sen duymuyordun.
Ama sen kalkmýyordun.
Kaderine teslim olmuþtun.
Yüzünü kapattýlar.
Namazýný kýldýlar.
Kimse ayakta duramýyordu.
Dedim ya yaþýn 16,kahrýn 36’ydý.
Omuzlarda taþýnýrken sen,
Mezar baþýnda bir iþ makinesi duruyordu.
Yeni yuvaný hazýrlamýþ seni bekliyordu.
Oysa sen ona diyemiyordun.
Ne iþin var senin burada ?
Hadi gitsene buradan.
Seni bekliyenler var.
Mesela emekli ikramiyesiyle ev sahibi
Olmak isteyen Mehmet Amca..
Aþkýný evlilikle süslemek isteyen
Ali ile Ayþe..
Bunlar ev beklerken
‘’Neden benim evimi hazýrlamýþsýn? ‘’ diyemiyordun.
Çünkü yoktun sen artýk…
Toprak üstüne üstüne geliyordu.
Tepki veremiyordun.
Sevdiklerine koþamýyordun.
Kaderine teslim olmuþ,
Uzanmýþ duruyordun.
Sen yoktun artýk.
Anýlarýn vardý.
Yýkýlmýþ anan vardý.
Heder olmuþ baban vardý.
Ölüm hiç ama hiç yakýþmadý sana.
Çok erken gittin büsbütün.
Herken yanýna gelecek gün be gün.
Gün be gün.

Sosyal Medyada Paylaşın: