Sefilliğe Rağmen
Annesine son bir kez baktý,
Helallik istedi.
Biliyordu zor bir savaþ onlarý bekliyordu.
Ölmek var dönmek yok demiþti komutaný,
O da zaten ölmeye gitmiþti.
Savaþa baþlamýþlardý,
Karþýdaki donanma çok güçlüydü.
Ümitsizlik yoktu zihinlerde,
Zaten olmamalýydý, olamazdý
Askerler sefil bir haldeydi,
dýþarýdan görenin içi sýzlardý adeta.
Halk merak içinde onlarý bekliyordu ,
Dualarla, gözyaþlarýyla...
"Çanakkale geçilemez" dedi komutan,
Doðruydu geçilememiþti.
Hiçbir zamanda olmayacaktý.
O gün þanlý tarihimizin bir parçasý olacak,
Gururla anýlacak,
Ve þehitlerimizin ruhu dualarla beslenecekti.
Hayatta olmayacak hiçbir þey yoktur.
Çanakkale Savaþýnýn kazanýlmasý da bu olmazlardan biriydi....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.