Elbisenden önce ruhunu soymak istiyordum duvarlarýnýn yýkýldýðý bir zamanda ki yerinden sökülmüþ seslerimizi ve dileðimizi Tufandan kurtulmuþ bir çiçeðin yapraklarýný düþmüþ bütün renklerine serip dokunmak istiyordum hiç öpmediðin parmak uçlarýmla en acýmayan yerlerine…
(. . .)
’’seni bir daha sevmeyecek’’ dedi… ve çekip gitti. patikasýz yollarýn yamaçlarýnda ki giden kimdi, hiç kadar belirsiz hep kadar taþýdýðým yüreðimin odalarýnda.
çelme takýp düþlerime çizilmemiþ atlaslara hüküm veren alt dudaðýmýn çizgisinde tasviri elbette mümkün tiz bir seste lakin yetmiyor yine de zerresine yaðmurun çünkü önce mavisi ýslanýyor bulutun
gök/ -yüzüN
battýkça düþlerimin rahmine ki düþün/dün mü hiç bazý kelimeler ne býrakýr ardýnda.
senden bana kalan yankýdaki þiddet, yüreðe akýtýlan cýva kadar sýzýyor içime.
taþ deðilim hayýr kalakalýrken bile bir metal var derinlerimde eðilmek istemeyen bir daha hiçbir ruha ki
bunlar ateþ böcekleri iþte Yusuf’un gözleriyle bir kuyunun derinliðinde baktýðýnda
gök/ -yüzüme.
parmak uçlarýmý banýp alt dudaðýma bir kelime bulurum diye gün/eþ yüzü görmemiþ hiç söylenmemiþ…
yarým kalmýþ bir cümlende vurup kafasýna harflerinin sus-sak diyorum su-sa-sak ezbere bildiðimiz sokaklarýn çýkmazlarýndan saparak. bir gidiþi avuç içlerimizle sýmsýký kavrayarak ki eksik susmalarýn dehlizlerinde bir daha aydýnlanmayacak bir gece býrakarak ardýnda gidip topraða gömdü ellerindeki taþlarý alnýnýn ortasýna atýlmýþ onca yaþlarla…
giriþ/ geliþme ve sonuç yok bu hikayemizde
imla iþaretlerinin hepsini azat ettik aramýzda ya da benim seçimimdi bu ki öyle ya sorulmamýþ bir soru belirdi aramýzda ve bütün þehirler bir bir düþtü evet gitti ve bitti rengini renklere verenin gizemli sahibi.
gözbebeklerime kaçan mavi bir düþ/üþ kanamalarýmdan yadigar ve yaralanmak denen o kabuklu simya
ne kadar yüksekten düþeriz dýþýmýzdan içimize. ne kadar su kafi gelir boðulmamýz için. ne kadar zaman sonra vaz geçer gökkuþaðýna doðru koþarken tabanlarýmýzýn çýplaklýðý.
dur/dum çünkü bunlar benim kanayan diz(e)lerim.
dur/dum çünkü yüreðim çýktý yerinden
ama dur/dum…
(…)
Sosyal Medyada Paylaşın:
eksik susmalar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.