AYRILIK TRENİ

AYRILIK TRENÝ


Damla düþmüyorsa yangýn yol alýr
Rüzgarlar getirin serinlerinden.
Ne bir el uzanýr ne de ses gelir
Düþtüðüm kuyunun derinlerinden.



Nefsime terbiye ruhuma dardý
Gizlice izleyip bedeni sardý.
Belli ki bana da garezi vardý
Yemedim sevdanýn ürünlerinden.


Çaresiz yüreðin yoksa dermaný
Beyhude bir masal artýk her âný
Vuslata çýkar mý gönül fermaný?
Kan akar burnumun irinlerinden.



Cüsseni avere avere taþý
Anlatsýn mazimi son huma kuþu
Çýplak ayak ile ölüme koþu
Ne çare haber yok yarýnlarýndan...


Farzet ki hayaldi farzet ki düþtü
Yalaný, gerçekler alýp bölüþtü!
Gözyaþý oyalý bir mendil düþtü
Her zaman ayrýlýk trenlerinden.


ELÝF KESKÝN KARABULUT.../ ÞÝÝRLERÝN ÞAÝRÝ....
2010/ EYLÜL


Sosyal Medyada Paylaşın: