Eftelya
komþu bahçede erik aþýran o çocuk kadar
mutlu deðilim artýk
sakallarým daha yeni çýkmýyor
artýk ergen deðilim Eftelya
bir hayat yaþadým içinde yarda vardý
kýyýsý,kenarý yalan
içi,dýþý menfaat
insanlar üç’e ayrýlýr
iyi,kötü ve dönekler
gülmeyen hayallerim oldu kaderle
yýldýzlarý gördüm kayarken yanlýz
derten bulutlar kan aðlaryordu
geceler vardý Issýz
geceler vardý yalnýz
yalýn ayak koþan günahkârlar gördüm
ahiretlik rüyalarýmda
sinip bir köþede aþk acýsýna aðlardý tanrýlar
dert vardý azýðýnda garip sevda çöpçüsünün
bir hayat yaþadým Eftelya
bir kenarýnda yar vardý
bir kenarýnda koca bir yalan
yel esti her daim vuslata
hicran vardý yaþadýðým ömür vadisinde
bazan derli toplu
bazan hep yek daðýnýklýk
bir düzeni olmadý anlayacaðýn
dikiþ tutmayan bir düzen bulurdu beni
umutlarým kan saðardý hep
bir büyücünün kirli memesinde
halime imrenen þarapçý keþiþ vardý tek dostum
saçý sakalý kirden bitlenen
kurtlar pazarýna sürülen masum koyunlarý bir görmeseydin
taþ olsan erirdin Eftelya
komþu bahçede erik aþýran o mutlu çocuk deðilim
saçým sakalým deðirmende aðarmadý
her çizgisinde bir yaþanmýþlýk var yüzümün,
aðaran saçlarým çektiklerimin özeti Eftelya
sinip bir köþede göbeðini kaþýyan kodamanlar gördüm
yedikleri haramý hazm etmek için geviþ getiren
bir lokma ekmek için çöp kutularý karýþtýran çocuklar gördüm
kirler altýnda yüzlerindeki nuru görünmeyen
günaha cilveleþen yosmalar vardý bu koca þehirde
dilinde sevda türküsü düþmeyen gurbetçiler gördüm
sýla özlemiyle yanýp,tutuþan
hayat pek dürüst deðil Eftelya
artýk bakkalda aldýðý kaðýt helvayla
mutlu olan küçük çocuk deðilim
çocuk yüreðim artýk bin yaþýnda
umutlarým yok,hayalerim hayal oldu
koca bir ömürü irdeledim iþte sana
geçmiþim hep sahte
bir gerçek olan sendin
yitirmediðim bir sen kaldýn Eftelya
Mehmet Kýlýçel
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.