Kendinden irenirsin
revamýdýr peki,gözlerine aþina olan gözlerim?
revamýdýr peki sana ölürken çocuk yüreðim?
dokunma bana.!
bin ah iþitirsin açýlýrsa dilim
kendinden irenirsin aðýzdan çýksa sözlerim
kanma sakýn sana ilk günkü gibi,hayran gözlerime
kanma mahsun bakýþýma,
seni sana anlatsam,kendinden irenirsin
hazana gebe bir þafakta býraktýn
ardýna bakmadan gittin ansýzca
bir mühür vurdun kalbimin tam ortasýna
kavruldum berduþ zamanýn hayin akýþýnda
defalarca öldü sana çocuk yüreðim
sustu çoðu kez müdavim oldu acýlara
hep vuslat süpürdü,savruldu durdu hicrana
bahar görmedi,sinmedi bahar koksunu
çiçek toplamadý
gonca gül dermedi
çoðu kýþ oldu kar yaðdý ortasýna
bazan delirdi tutuldu doluya
boran oldu,fýrtýna oldu
esti amansýzca
þimdi þerbetsiz bir hayatýn,acý tadýndayým
can kýrýklarý var yüreðimin tam ortasýnda
aynalara küs,cemâlime bir yabancýyým
ben,bende deðilim,ben hala sendeyim
bakýþlarým kaldý bir tek kirlenmeyen
sana ilk günkü gibi hayran
senden sonrasýný sorma bana,dinlersen ezilirsin
duyarsan kendinden irenirsin
M,Kýlýçel
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.