KOVMADAN

Seni sevmek diyordum vuruldu kelimeler;
Peþpeþe yýldýrýmlar düþtü yaþýma demin…
Aklýmý ziyan etti gereksiz düþünceler;
Kuyularda yüreðim derinden daha derin;
Peþpeþe yýldýrýmlar düþtü yaþýma demin…

Çekil git mi diyorsun sözünü duyur bana;
Baþlarken savaþlarý gözlerimle, yanaðýn…
Davet bekleme sakýn bu gece buyur bana;
Kalmadý muhabbeti kadehimle dudaðýn;
Baþlarken savaþlarý gözlerimle, yanaðýn…

Ne suçumu affeyle ne günahýma gir sen;
Çeksin gönül cezayý sonu hüsraným dolu;
Saatlerim hayalin tik – taklarýnda bir sen;
Vurulmuþ yüreklerin sabýrdýr saðý – solu;
Çeksin gönül cezayý sonu hüsraným dolu…

Gündüzlerin kahkaha geceler neþ’e dolsun;
Býrak dönüp gittiðin kendi derdine yansýn…
Tüm notalar çýldýrsýn tüm þarkýlar kahrolsun;
Ýnansýn yokluðuna soðuk eller inansýn;
Býrak dönüp gittiðin kendine derdine yansýn…

Sende haklýsýn caným gitmeyi bilmek gerek;
Kovmadan, kovulmadan hicranýmla baþbaþa…
Akan gözyaþýn olsun bin defa silmek gerek;
Unuttun mu ne demek aman tövbe de haþa;
Kovmadan, kovulmadan hicranýmla baþbaþa…

Ali ALTINLI – 09/03/2015
Saat: 13:56

Sosyal Medyada Paylaşın: